برنامه های غیرمتمرکز (DApps) چیست؟

برنامه‌های غیرمتمرکز (dApps) برنامه‌ها یا برنامه‌های دیجیتالی هستند که به‌جای یک رایانه، روی یک شبکه بلاک‌چین یا همتا به همتا (P2P) از رایانه‌ها وجود دارند و اجرا می‌شوند. DApps (که “dapps” نیز نامیده می شود) خارج از حوزه اختیار و کنترل یک مقام واحد هستند. DApps – که اغلب بر روی پلتفرم اتریوم ساخته می شوند – می توانند برای اهداف مختلفی از جمله بازی های متاورسی، امور مالی و رسانه های اجتماعی توسعه یابند.

آشنایی با برنامه های غیرمتمرکز (dApps)

یک برنامه وب استاندارد، مانند اوبر یا توییتر یا حتی اسنپ، بر روی یک سیستم رایانه ای اجرا می شود که متعلق به یک سازمان است و توسط آن اداره می شود. اختیار کامل برنامه و عملکرد آن تحت کنترل شرکت مربوطه است. ممکن است چندین کاربر در یک طرف وجود داشته باشد، اما backend توسط یک سازمان کنترل می شود.

DApp ها می توانند روی یک شبکه P2P یا یک شبکه بلاک چین اجرا شوند. به عنوان مثال، BitTorrent، Tor و Popcorn Time برنامه‌هایی هستند که روی رایانه‌هایی اجرا می‌شوند که بخشی از یک شبکه P2P هستند، به موجب آن چندین شرکت‌کننده محتوا را تولید می‌کنند، محتوا یا محتوا را می‌فروشند، یا هر دو عملکرد را به طور همزمان انجام می‌دهند.

در زمینه ارزهای رمزنگاری شده، dApps در یک شبکه بلاک چین در یک محیط عمومی، منبع باز و غیرمتمرکز اجرا می شود و از کنترل و تداخل هیچ مرجعی عاری است. برای مثال، یک توسعه‌دهنده می‌تواند یک dApp مانند توییتر ایجاد کند و آن را روی یک بلاک چین قرار دهد که در آن هر کاربر می‌تواند پیام‌هایی را منتشر کند. پس از ارسال، هیچ کس – از جمله سازندگان برنامه – نمی تواند پیام ها را حذف کند.

مزایا و معایب dApps

مزایا:

بسیاری از مزایای dApps حول توانایی برنامه برای محافظت از حریم خصوصی کاربر است. در برنامه‌های غیرمتمرکز، کاربران برای استفاده از عملکردی که برنامه ارائه می‌کند نیازی به ارسال اطلاعات شخصی خود ندارند. DAppها از قراردادهای هوشمند برای تکمیل تراکنش بین دو طرف ناشناس بدون نیاز به اتکا به یک مرجع مرکزی استفاده می کنند.

طرفداران علاقه مند به آزادی بیان اشاره می کنند که dApps را می توان به عنوان پلتفرم های رسانه های اجتماعی جایگزین کرد و توسعه داد. یک پلتفرم غیرمتمرکز رسانه اجتماعی در برابر سانسور مقاوم است زیرا هیچ شرکت کننده ای در بلاک چین نمی تواند پیام ها را حذف کند یا پیام های ارسالی را مسدود کند.

اتریوم یک پلتفرم منعطف برای ایجاد اپلیکیشن‌های جدید است که زیرساخت مورد نیاز توسعه‌دهندگان را فراهم می‌کند تا تلاش‌های خود را بر یافتن کاربردهای نوآورانه برای برنامه‌های دیجیتال متمرکز کنند. این می تواند استقرار سریع dApps را در صنایع مختلف از جمله بانکداری و مالی، بازی، رسانه های اجتماعی و خرید آنلاین امکان پذیر کند.

معایب:

استفاده از dApps هنوز در مراحل اولیه است و بنابراین آزمایشی و مستعد مشکلات ناشناخته خاص است. سؤالاتی وجود دارد که آیا برنامه ها می توانند به طور مؤثر مقیاس شوند، به ویژه در مواردی که یک برنامه به محاسبات قابل توجهی نیاز دارد و شبکه را بیش از حد بارگذاری می کند و باعث تراکم شبکه می شود.

توانایی توسعه یک رابط کاربر پسند یکی دیگر از نگرانی ها است. اکثر کاربران برنامه‌های توسعه‌یافته توسط مؤسسات متمرکز سنتی انتظار سهولت استفاده دارند که آنها را تشویق به استفاده و تعامل با برنامه می‌کند. برای انتقال افراد به dApps، توسعه‌دهندگان باید تجربه‌ای برای کاربر نهایی و سطح عملکردی ایجاد کنند که رقیب برنامه‌های محبوب و تاسیس شده از قبل باشد.

چالش انجام اصلاحات کد یکی دیگر از محدودیت های dApps است. پس از استقرار، dApp احتمالاً به منظور ایجاد پیشرفت‌ها یا اصلاح باگ‌ها یا خطرات امنیتی به تغییرات مداوم نیاز دارد. طبق گفته اتریوم، انجام به‌روزرسانی‌های مورد نیاز در dApps برای توسعه‌دهندگان چالش‌برانگیز است، زیرا تغییر داده‌ها و کدهای منتشر شده در بلاک چین سخت است.

dApps اتریوم چیست؟

اینها برنامه های غیر متمرکز هستند که با استفاده از پلتفرم اتریوم طراحی و ساخته می شوند. اتریوم dApps از قراردادهای هوشمند خود استفاده می کند. آنها در شبکه اتریوم مستقر هستند و از بلاک چین پلتفرم برای ذخیره سازی داده ها استفاده می کنند.

تفاوت بین یک برنامه متمرکز و غیر متمرکز چیست؟

یک برنامه متمرکز متعلق به یک شرکت واحد است. نرم افزار کاربردی برای یک برنامه متمرکز بر روی یک یا چند سرور تحت کنترل شرکت قرار دارد. به عنوان یک کاربر، با دانلود یک نسخه از برنامه و سپس ارسال و دریافت داده ها از سرور شرکت، با برنامه تعامل خواهید داشت.

یک برنامه غیرمتمرکز (همچنین به عنوان dApp یا dapp شناخته می شود) بر روی یک بلاک چین یا شبکه همتا به همتا از رایانه ها کار می کند. این به کاربران امکان می‌دهد تا به‌جای تکیه بر یک مرجع مرکزی، مستقیماً با یکدیگر در معاملات شرکت کنند. کاربر dApp مقداری ارز دیجیتال برای دانلود و استفاده از کد منبع برنامه به توسعه دهنده می پردازد. کد منبع به عنوان یک قرارداد هوشمند شناخته می شود که به کاربران اجازه می دهد تا تراکنش ها را بدون افشای اطلاعات شخصی انجام دهند.

نمونه هایی از برنامه های متمرکز و غیرمتمرکز چیست؟

نمونه های معروف برنامه های متمرکز عبارتند از توییتر، فیسبوک، اینستاگرام و نتفلیکس. بانک ها و سایر موسسات مالی از برنامه های متمرکز استفاده می کنند تا به مشتریان خود اجازه دسترسی آنلاین به حساب های خود را بدهند.

Peepeth، یک شبکه اجتماعی جایگزین برای توییتر، نمونه ای از یک برنامه غیر متمرکز است. Cryptokitties یک بازی dApp است که به کاربران امکان خرید و فروش گربه های مجازی را می دهد. MakerDAO یک سرویس اعتباری غیرمتمرکز است که از استیبل کوین ها پشتیبانی می کند و به کاربران اجازه می دهد پوزیشن خرید و فروش یا وثیقه (CDP) باز کنند.

منبع: اینوستوپدیا